در روز سوم اقامت در نجف بارفتن بسوی مسجد کوفه که حدود 10 کیلو متر فاصله داشت به بارگاه میثم تمار رسیدیم با خواندن زیارت نامه و اقامه دو رکعت نماز پیاده به سمت مسجد کوفه حرکت نمودیم گفتنی است که مسجد کوفه در ۵۰۰ متری قرار داشت.
ابتدا به خانه ای که منسوب به حضرت علی ع می باشد از سمت غربی خیابان وارد شدیم که در کنار آن قصر عبید الله ابن زیاد والی کوفه منسوب یزید قرار داشت که به صورت مخروبه ای موجود است .بعد از زیارت و نماز خواندن در آن و خارج شدن به سمت مسجد کوفه که در همسایگی هم قرار دارند رفتیم .
مسجد کوفه - عراق
بعد از وارد شدن به مسجد کوفه که درب اصلی آن سمت غربی خیابان می باشد و معروف به باب اژدها (الثعبان)معروف به باب الفیل است. ( از امام صادق (ع) نقل شده است : «روزی امیرالمومنین (ع) در کوفه بر فراز منبر مشغول خطبه بود که ناگهان اژدهایی در حالی که به شدت به طرف مردم می دوید و آنها از او می گریختند پدیدار شد. حضرت فرمود: «راه را برای او باز کنید. » اژدها جلو آمد و از منبر بالا رفت و پاهای حضرت (ع) را بوسید و خود را به پاهای مبارک حضرت مالید و سه بار دمید، سپس پایین آمد و رفت و حضرت خطبه را ادامه داد. وقتی مردم توضیح خواستند ایشان فرمود: او مردی از جن بود که می گفت : فرزندش را یکی از انصار به نام جابر بن سمیع، بدون این که به او آزاری رسانده باشد با سنگ کشته است و اکنون خون فرزندش را می طلبید.» (بحارالانوار، ص 172) قابل ذکر است، دری که اژدها از آن وارد و خارج شده بود به «باب الثعبان» (درب اژدها) مشهور شد.
پس از شهادت امیرالمونین (ع)، معاویه که نمی خواست ذکری از فضایل آن حضرت گفته شود دستور داد فیلی آوردند و به آن در بستند. آنقدر فیل را در آنجا نگاه داشت تا به بابالفیل مشهور شد و هم اکنون نیز، «باب الفیل» نامیده میشود.
مکانی بسیار زیبا و تمیز و با شکوهی مواجه میشوید که حدود ۱۰ سال پیش یک تاجر هندی آن را تعمیر و نوسازی نمود که در ابتدا وارد شدن کسانی که قبلا مسجد بزرگ اموی در دمشق را دیده اند گویا وارد آن مسجد شدند .دارای دو قسمت می باشد حیاط بسیار بزرگ که دور تا دور آن دارای سقف ودر عرض حدودا ۱۵ متری است .
مسجد درقسمت قبله حیاط واقع می باشد که دارای دو محراب است.
محراب اول که محل نماز خواندن حضرت علی ع و محل ضربت خوردن آن حضرت بوده که امروزه فقط جهت زیارت شیعیان می باشد در آن نمازی برگزار نمی شود و در کنار آن نماز برگزار میشود .
محراب دوم که از صحن اول با دیوار چوبی جدا شده است و معروف به محراب نافله حضرت می باشد نماز برگزار می گردد.
در بخشهای مختلف مسجد مقام و موضع هایی ساختند که در آنجا نماز و دعاخوانده میشود که علاوه برمقام های ذکر شده دو رکعت نماز حاجت از برای فرج آقایمان صاحب الزمان (عجل ا... تعالی فرجه شریف ) خواندیم :
۱-مقام حضرت ابراهیم ع
2- مقام حضرت خضر (ع)
3- دکه القضا
4- بیت الطشت
اعمال دكّة القضاء و بيت الطشت:بدان كه«دكّة القضا»دكّانچهاى در مسجد كوفه بوده كه امير مؤمنان عليه السّلام روى آن مىنشستند و قضاوت مىكردند و در آن محّل ستون كوتاهى وجود داشت كه بر آن آيه كريمه (انّ اللّه يامر بالعدل و الاحسان) نوشته شده بود. و بيت الطشت همان جايى است كه معجزه امير مؤمنان در حق آن دختر ظاهر شد،دختر بىشوهرى كه بر اثر نشستن ميان آب،زالويى در شكمش وارد شد،و اندكاندك از مكيدن خون بزرگ،و شكم دختر را بمانند شكم زن حامله كرد،برادران دختر به او گمان فرزنددار شدن از راه نامشروع بردند و درصدد كشتن او برآمدند،براى قضاوت اين مشكل نزد امير مؤمنان آمدند،حضرت دستور داد در طرفى از مسجد پرده كشيدند و آن دختر را پشت پرده نشاندند،سپس قابله كوفه را دستور داد،آن دختر را معاينه كند،زن قابله پس از معاينه عرضه داشت،يا امير المؤمنين اين دختر آبستن است و فرزندى در رحم دارد،حضرت دستور داد طشتى پر از لجن آوردند و دختر را به روى آن قرار دادند،زالو وقتى بوى لجن شنيد از شكم دختر بيرون آمد.در بعضى از روايات است كه حضرت دست دراز كرد و از كوههاى شام قطعه برفى حاضر نمود و در آن طشت نهادند تا زالو از شكم دختر بيرون آمد. بدان كه مشهور در ترتيب اعمال مسجد آن است كه پس از اعمال ستون چهارم به وسط مسجد مىروند و اعمال آنجا را بجا مىآورند و اعمال دكّة القضاء و بيت الطشت را در پايان همه اعمال پس از فراغت از دكّه امام صادق عليه السّلام به جا مىآورند.امّا اين فقير به همان ترتيبى كه سيّد ابن طاووس در كتاب«مصباح الزائر»و علاّمه مجلسى در«بحار»و شيخ خضر در كتاب«مزار»نقل كردهاند ذكر مىكنم.اگر كسى بخواهد بترتيب مشهور عمل نمايد،اعمال دكّة القضا و بيت الطشت را بعد از اعمال ستون چهارم بجا نياورد،در هر صورت بسوى دكّة القضا برو،و در آن محّل دو ركعت نماز،به حمد و هر سوره كه خواهى بخوان،چون فارغ شدى،تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را بجاى آور
5- دکه المعراج - مقام النبی محمد (ص)
6- مقام حضرت آدم (ع)
7- مقام حضرت جبرئیل (ع)
8- مقام حضرت سجاد (ع)
9- مقام حضرت نوح (ع)
10- مقام حضرت صادق (ع)
از قسمت شرق مسجد که درب دیگری دارد و جزء آن می باشد در قسمت جنوبی بارگاه مسلم ابن عقیل و مختار قرار دارد و در قسمت شمالی قبر هانی ابن عروه می باشد .
بارگاه مختار
بارگاه هانی ابن عروه
بعد از سه روز اقامت در نجف زمان مراجعت فرا رسید که خود این زمان با تداعی غربت حضرت علی ع در کوفه و نجف حال و هوایی دیگری دارد .
در پایان روز سوم ساعت 7صبح نجف را به سوی کربلا راهمان را ادامه دادیم و به شهر مسیب مزار دو طفلان مسلم رسیدیم از ماشین پیاده شدیم و وارد حرم آن بزرگواران شدیم یک صحن با دو بارگاه .
هر کدام از برادران دارای بارگاه جداگانه ای می باشند یکی محمد و دیگری ابراهیم ابن مسلم که در سال ۶۱ هجری قمری به شهادت رسیدند .
وداع
امشب شب آخر در نجف است شب وداع با علی (ع) است علی همسر زهرا، همتای و همراه پیامبر و برادر جبرائیل و عبدصالح پرودگار ، سیر گریستیم همسفران هریک در گوشه ای خلوت کرده و زار می زدند شاید دیگر توفیق نشد تا روبروی ایوان طلا بایستیم و زیارتنامه بخوانیم و شاید عمر کفاف نداد تا باردیگر از باب ساعت وارد حرم حضرت علی (ع) شویم و هزاران شاید دیگر ...
دعا کنید زیارت نصیب تمامی عاشقان به علی و اولاد علی شود بیایند و بر مظلومیت علی ناله زنند.
طفلان مسلم در شهر مسیب - عراق
مدفن ابراهیم و محمد فرزندان مسلم بن عقیل بن ابی طالب که به دست حارث در سنه ۶۱ ق به شهادت رسیدند . این آستانه مبارکه در غرب شهر مسیب در کنار شط فرات، در چهار فرسخی کربلا و از توابع استان کربلا، واقع شده و توسط یک راه فرعی به جاده اصلی کربلا – بغداد می پیوندد .
درب اصلی آستانه به صحن بزرگ باز می شود و در مقابل در ورودی صحن، ایوان مستطیل شکل سرپوشیده ایست و در طرفین ایوان مذکور کفشداری قرار دارد . از ایوان دو در ورودی به داخل حرم مطهر که به شکل مستطیل است راه می دهد و در وسط حرم، ضریح مقدس و صندوق بر روی قبر شریف نصب است و بر روی هر قبر، یک گنبد کاشی کاری با شکوه بر پا شده است . گاهی بین اهل علم و محققین و مورخین بحث بر این بوده که آیا این محل پیکر مطهر دو طفلان حضرت مسلم را در بر دارد و یا اینکه محلی است که خون پاک آنان بر زمین ریخته است؟ شواهد و مدارک موجود دلالت بر این دارند که این آستانه مبارکه، محل دفن دو طفل مسلم بن عقیل است .
حرم سید الشهدا ابا عبدالله الحسین ع کربلا - عراق
از ده کیلومتری کربلا بچه بی تاب وصل یار شدند همه روی پاها ایستاده بودند اشک می ریختند حسین حسین شده بود زمزمه آنها یکی از همسفران فریاد زد حرم آقا را دیدم همه سر و گردن را بلا می کشیدند و در پی جستن بودند از آن گذشتیم اما حرم آقا نبود همه بی تاب و گریان بودند با گذشتن از چند محل بالاخره به کربلا رسیدیم حرم واقعی امام حسین و حضرت ابوالفضل (ع) بر ما رخ تاباند قابل وصف نبود بچه ها اشک می ریختند و زجه می زدند . حال ديگر مانند روز اول سفر همه با يكديگر پچ پچ نمي كنند بلكه هر كسي در حال و هواي خودش است يكي ناله مي كند يكي زيارت عاشورا مي خواند ، يكي نيز بهت زده به اين سو و آن سو مي نگرد .
ورود کاروان مصادف بود با اول ماه محرم 1434 نخستین ماه از ماههای دوازده گانه قمری ،
کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا
پس از ورود به كربلاي معلي و استقرار در هتل دل تو دل زائري نيست و همه براي رفتن به حرم لحظه شماري مي كنند . هتل محل اقامت در ضلح شمالی حرم حضرت ابوالفضل (ع) بود ما از باب امام هادی (ع) وارد شدیم به قرائت زیارت نامه توسط روحانی کاروان ودو رکعت نماز بسوی ضریع حضرت ابوالفضل العباس (ع) راهی شدیم باران در حال باریدن بود گویی که باران همسفر ما شده بود در هر مکانی وارد می شدیم همراه مان بودو این هم از اقبال بلند مابود .
حرم ابالفضل العباس ع - کربلا - عراق
وارد حرم ابوالفضل (ع) ميشويم. او كه نامش يادآور وفا و برادري و عشق است. دستپرورده خانه علي و تربيت شده "امالبنين" كه هميشه خودش را كنيز فرزندان حضرت "زهرا" ميدانست. پا به حرم كه ميگذاري ناخواسته آن ادب و احترام برادري چون ابوالفضل در برابر سيد و مولايش"حسين(ع) را حس ميكني.حريم ابوالفضل صفاي عجيبي دارد. صفايي كه در واژه در نميگنجد.سر بر ضريح ابوالفضل ميگذارم و ساعتي، تنها كاري كه از دستم ساخته است رازو نياز با علمدار كربلاست .
نماز و دعا را خواندیم و تمام قسمت های آن را زیارت کردیم و سپس برای زیارت قسمت های دیگر از حرم بیرون آمدیم.
میدان مشک در مقابل حرم حضرت عباس ، جایی است که تیر دشمن بر مشک فرود آمد و مشک بر زمین افتاد. محل قطع شدن دست چپ حضرت اباالفضل ع که یک بارگاهی برای آن درست شده است را زیارت کردیم .
محل قطع شدن دست چپ حضرت اباالفضل العباس ع کربلا - عراق
و بعد همان مسیر را ادامه دادیم و با وارد شدن از یک کوچه تنگ و در نبش یک کوچه محل قطع شدن دست راست حضرت ابو الفضل ع را زیارت نمودیم.
محل قطع شدن دست راست حضرت اباالفضل العباس ع کربلا - عراق
بارگاه مطهر حضرت اباعبدا... الحسین (ع)
بین الحرمین
به آنجايي مي رسيم كه زماني ميدان نبرد عاشورائيان بوده و بعدها به نام بينالحرمين شهرت يافته و امروز خياباني باصفاست و رديف درختان سبز نخل و سايه بانهايي كه با چراغهاي رنگي مزين شده اند.
پس از گذر ازبين الحرمين زائران با چشماني گريان وارد حرمي مي شوند كه سال 61 هجري ميدان نبرد عاشورا بوده است و محل نزول ملائك و آنجا كه حسين و زينب روز دشوار و بزرگ عاشورا را تا ظهر با هم سپري كردهاند و بعد از آن زينب و غربت غروب عاشورا مانده است.پا به حريم حرم امام حسين ميگذاريم، عظمت و غربت در هم آميخته و دلها همه ميلرزد. احساس ميكنم جسم ناتوان خاكيام، تحمل روحم را در آن حال ندارد. سراپاي وجودم ميلرزد و براي زماني طولاني حس ميكنم روحم از جسمم جدا ميشود. از بین الحرمین با ذکر الله اکبر و مداحی آرام آرام دلها متوجه آقاو مولایمان اباعبدالله الحسین(ع) می شویم. درست در مقابل حرم ابوالفضل (ع) گنبد و گلدسته امام حسین (ع) قرار داشت. دلها بی تاب حرم آقا اباعبدالله الحسین (علیه السلام ) بود ، کم کم به غروب آفتاب و اذان نزدیک می شدیم ، همراهان در جلوی کفش داری جمع شدیم با توجیع شدن کاروان وارد حرم امام حسین (علیه السلام )شدیم .
در فضیلت نمازهایی که هر زائر عارف و عاشق پس از زیارت آن گرامی در کنار قبر شریفش می خواند پاداشش بی نهایت است در بحارالانوار،جلد101 ص56 آمده است که هفتاد هزار فرشته نمازگزار که نماز هرکدام با نماز یک میلیون انسان برابری می کند ، در کنار قبر او نماز می گذارند و ثواب نمازشان نصیب زائران با معرفت قبر امام حسین (علیه السلام ) می نمایند. و درجایی دیگر از پیامبر روایت شده است
« هرکس فرزندم حسین(علیه السلام) را با معرفت زیارت کند ، خداوند برای او پاداشی معادل پاداش نود حج ، از حج های انجام شده همه عمر مرا در کارنامه عملش می نویسند.» بحارالانوار،جلد101ص35
به خود مي گويم اگر خدا اشك را خلق نكرده بود، اگر در آفرينش خدا گريه منظور نشده بود، انسان در چنين لحظاتي چه ميكرد.ضريح امام حسين به خاطر وجود دو عزيزش علياكبر و علياصغر حال و هواي ديگري دارد. به هر سمت آن كه رو ميكني، آتشي در درونت شعله مي كشد.همه آنچه درباره عاشورا شنيدهاي اينجا معنا پيدا مي كند.كمي دورتر از ضريح امام حسين، سمت چپ جايي است كه به ياد شهداي كربلا نامگذاري شده و همراه او به عروج پر كشيدند. گوشهاي از اين حريم نقطه سرخ كربلاست(قتلگاه) به آنجا كه ميرسي و دستت به شبكه ضريح كوچكي كه در آن نقطه برپاست، ميرسد، شعلهور شدن را با همه وجودت حس ميكني. همه آنچه درباره شهادت امام حسين و حضور او در قتلگاه برايت روايت شده به يكباره پيش چشمانم روشن ميشود.
آری ؛ حسین جان فرشتگانِ آسمانها از صبر و شكیبائى تو به شگفت آمدند، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تو را به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند، و راه رفتن برتو بستند، تا آنكه هیچ یاورى برایت نماند، ولى تو دقيق و صبورانه، از زنان و فرزندانت دفاع و حمایت نمودى، تا آنكه تو را از اسبِ سوارى ات واژگون نمودند، پس با بدن مجروح بر زمین سقوط كردى، درحالیكه اسبها تو را با سُم هاى خویش كوبیدند، و سركشان با شمشیرهاى تیزِشان به دورت حلقه زدند.
پير عاشورا (حبيب بن مظاهر) جزء كساني است كه سعادت همجواري حسين (ع) را پيدا كرده است ضريح كوچكش به روي همه زائران حسين آغوش ميگشايد ؛ او کسی است که زائران دو بار به وی سلام می کنند ! یکی در هنگام ورود و دیگری در هنگام خروج !
جابر بن عبدالله انصاری، صحابهايی والا مقام در میان اصحاب رسول خدا(ص) و عاشقی دل داده در میان خیل عشّاق سیّد الشّهدا امام حسين(ع) است. برای فخر و مباهات او همین مدال افتخار کافیست که وي، نخستین زائر قبر امام حسین علیه السّلام در چهلمین روز شهادت شهدای کربلا مي باشد.
چه نیکو منظرهایست، وصال در پس هجران ...چه زیباست حکایت دل دادهای که یار خویش را باز مي یابد.
چه خوش است نوای بلبلی که کنار گل سرخ خویش نغمهسرایی آغاز مي کند.
خطاب به مرقد مطهر سیّد الشّهدا علیه السّلام گفت: « ... دوستی، دوست خویش را اجابت نمیکند !...هنگامی که کلام او به این جا منتهی شد، جابر خود پاسخ خود را این گونه داد: ... چگونه مرا پاسخ دهی در حالی که سر از بدن مطهرت جدا گشته است!...
اولین علامت بارگاه امام حسین(ع) از سوی قبیله بنی اسد که در نزدیکی کربلا سکنی گزیده بودند بنا نهاده شد، با بر سر کار آمدن مختار بن ابی عبیده ثقفی که حکومتش را به نام خونخواهی از قاتلان حسین(ع) در کوفه برقرار کرده بود، این بارگاه پیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.